Aroena Jagernath, adviseur Kenniscentrum

080jaarverslagdeze

“Ik vlooi alles door”

“Ik houd mij bezig met het anonimiseren en het publiceren van arresten en conclusies van de strafsector. Daarnaast neem ik deel aan verschillende pilots om het anonimiseren efficiënter te maken. Ik ben ooit begonnen als dossierbehandelaar bij de strafgriffie van de Hoge Raad en werk nu drie jaar als adviseur documentatie op het kenniscentrum. Het kenniscentrum is de uitgebreide versie van wat vroeger de bibliotheek was. Documentatie bestaat uit drie sectoren: straf, civiel en fiscaal. Op dinsdag worden de conclusies van de advocaten-generaal en de uitspraken van de Hoge Raad met ons gedeeld in Mijn Werkomgeving. Die conclusies en uitspraken moeten worden gepubliceerd. Wij zorgen ervoor dat ze geanonimiseerd worden gepubliceerd op rechtspraak.nl.’’

Mensenwerk

“Parket en raad beslissen welke zaken ze wel en welke ze niet online willen plaatsen. Alle gegevens (zoals namen en plaatsen) die kunnen leiden naar een persoon moeten worden weggehaald. Dat doet de computer niet, dat doe ikzelf. Ik loop regel voor regel door de teksten. Ik vlooi alles door. Alle namen die ertoe doen – van verdachten, medeverdachten, slachtoffers, benadeelden en andere partijen – haal ik met een digitaal kleurtje uit een conclusie of een uitspraak. Als ik een tekst heb doorgevlooid, lees ik hem nog een keer door, want je ziet zomaar iets over het hoofd. Er is geen tweede controle. Als ik zeker weet dat het in orde is, zet ik de conclusie of uitspraak op rechtspraak.nl, en dan is zo’n tekst voor iedereen beschikbaar. Accuratesse is een must! Je doet je uiterste best, maar het is en blijft mensenwerk. Heeft iemand bijvoorbeeld twee achternamen en zie je een deel ervan over het hoofd. Dan krijg je al snel een telefoontje. Maar dat gebeurt bijna nooit hoor.”

Suf

“Algemeen bekende namen haal ik niet uit een conclusie of een vonnis. De naam van een groot bedrijf bijvoorbeeld. De naam van de cassatieadvocaat streep ik ook niet door. Toen de Hoge Raad twee jaar geleden de uitspraak van het gerechtshof in Den Haag in de ‘minder minder’-zaak in stand liet, hebben we de naam van Geert Wilders ook niet weggehaald. Het is een beetje suf om dat wel te doen als iedereen van die zaak weet en op de uitspraak van de Hoge Raad zit te wachten. Het gebeurt vaak genoeg dat we ons afvragen of een naam of een woord wel of niet uit een tekst gehaald moet worden. Daar hebben we een leidraad voor, maar je blijft je vragen houden. Moet die plaatsnaam eruit of niet? Wellicht als je direct ziet dat de verdachte daar woont, maar als hij er nou niet woont? En als hij er heeft gewoond? Wat doe je met een straatnaam als de verdachte er niet woont?”

Stressbestendig

“Je hebt zaken van acht pagina’s, maar ook van honderd. Die laatste zijn heel bewerkelijk. Daarmee ben ik wel een dag bezig. Je moet niet worden gestoord. Wij zijn zo goed op elkaar ingesteld, we weten heel goed wanneer we elkaar met rust moeten laten. Je moet voor dit werk ook wel stressbestendig zijn. Als je de conclusies en de arresten bij elkaar optelt, verwerken we met z’n tweeën gemiddeld dertig tot veertig zaken in de week. De mediagevoelige arresten krijgen voorrang; zij moeten om kwart voor één geanonimiseerd op rechtspraak.nl worden gezet. Geen minuut later en geen minuut eerder. Hetzelfde geldt voor de mediagevoelige conclusies van de advocaten-generaal.”

Sfeer

“Ik kijk niet alleen puur naar een conclusie of een arrest, maar ook naar informatie over de partijen in de zaak. Ik kan het allemaal zien in mijn digitale werkomgeving. Dat geeft mij een overzicht van de hele zaak. Het gebeurt weleens dat ik op die manier in een conclusie of een arrest op een foutje stuit. Een letter verkeerd, een verkeerde naam of een onjuiste uitspraakdatum. Dat bespreek ik dan met de medewerker van het wetenschappelijk bureau. Daar zijn ze alleen maar blij mee. De Hoge Raad is heel laagdrempelig. Het klinkt een beetje klef, maar de sfeer is zo goed en de mensen zijn zo open. Het is gewoon leuk om bij de Hoge Raad te werken.”