Frank Treuren, gerechtssecretaris
Spin in het web
Nog een klein jaar en Frank Treuren gaat met pensioen. Hij heeft er dan 48 jaar in overheidsdienst opzitten. ‘Het is mooi geweest,’ zegt Frank, die na een hbo-studie Rechten via de Raad van State en de gemeente Den Haag als eerste medewerker administratie bij de Hoge Raad begon. Leuke baan, daar niet van, maar wat weinig juridisch. Vandaar dat hij geen moment twijfelde toen hem werd gevraagd of hij iets voelde voor de baan van gerechtssecretaris. Vanaf dat moment had Frank het gevoel zijn plek te hebben gevonden. ‘Je bent als gerechtssecretaris een intermediair tussen griffie en raad en andersom. Dat houdt in: veel regelen en plannen om de zaken soepel te laten verlopen, we zijn een soort spin in het web. Dat past bij me, ik ben een generalist die zich graag overal mee bemoeit. Van alle takken binnen de organisatie weet ik in grote lijnen wat er speelt.’ Zijn werkterrein strekt zich uit van het voorbereiden van de raadkamer tot het beoordelen van aanvragen tot uitstel van termijnen. En van het in de gaten houden of zaken binnen de redelijke termijn worden berecht tot het adviseren of een zaak al dan niet in behandeling kan worden genomen.
Zonder nadere motivering
Ze komen vaak langs, de artikelen 81 RO en 80a RO, de twee wetsartikelen op basis waarvan de Hoge Raad de zaak kan afdoen zonder nadere motivering. Ook daarbij is Frank nauw betrokken. ‘De inhoudelijke advisering over de afdoening van zaken behoort ook tot mijn takenpakket dat, zoals je inmiddels begrijpt, zeer divers is.’ Artikel 80a wordt toegepast op zaken die niet in aanmerking komen voor cassatie, bijvoorbeeld omdat een soortgelijke rechtsvraag al eerder door de Hoge Raad is behandeld of omdat het cassatieberoep sowieso niet tot cassatie kan leiden. ‘De zaak stopt in dat geval bij de voordeur.’ Bij artikel 81 RO gaat het om de (inhoudelijke) vraag of de zaak strekt tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of rechtsontwikkeling. Is dat niet het geval, dan kan de Hoge Raad de zaak zonder nadere motivering afdoen. Dat leidt soms tot onvrede, weet Frank. ‘Anders dan bij straf en civiel hebben wij als belastingkamer direct met burgers te maken. Zij zijn vaak emotioneel betrokken bij de zaak en dat lees je terug in de brieven die wij krijgen na een uitspraak.’
"Anders dan bij straf en civiel hebben wij als belastingkamer direct met burgers te maken."
Mondige burgers
Tien, vijftien jaar geleden namen burgers vaker genoegen met een beslissing van de Hoge Raad, zegt Frank. ‘Burgers zijn mondiger geworden en reageren vaker. Dat zie je terug in de hele samenleving, dus ook bij ons. We krijgen meer brieven en er wordt vaker een klacht ingediend. Wat er bij ons verandert, is dat wij vaker dan voorheen ingaan op de brieven. Zonder natuurlijk in te gaan op de inhoudelijke afwegingen van de raadkamer, want dat valt onder het geheim van de raadkamer zoals dat in de wet is vastgelegd. Wat we ook zien, is dat het voor sommige juridische bureaus een verdienmodel is om zaken bij ons aanhangig te maken. De wetgever heeft dat geprobeerd in te dammen, maar nog steeds zien we dat in bijvoorbeeld WOZ-zaken veel cassatieverzoeken door bureaus worden ingediend.’ Hoe lastig en tijdrovend sommige zaken ook zijn, hij is in al die lange jaren niet een dag met tegenzin naar zijn werk gegaan, zegt hij. ‘Wat ik het meest ga missen straks? Los van de inhoudelijke kanten van mijn werk is dat de omgang met mijn collega’s. Je kunt zonder probleem bij iedereen binnenlopen met vragen.’